Zuhal Olcay Aşktan Ölenler Meydanı

Seninle bu şehrin yoksul yağmurlarında
Sevda kaçağı iki yolcuyuz biz
Ayrılık kuşları konmuş saçlarına
Aşkı kaybeden iki suçluyuz biz
Ayrılık kuşları konmuş saçlarına
Aşkı kaybeden iki suçluyuz biz

Yorgun bir masada oturmuşuz
Gidenleri bitenleri anlatıyorsun
Her cümlen zifiri bir karanlık
Gözümdeki son güneşi batırıyorsun

Kelimeler azalırken masadan kalkıyoruz
Masada bir hayat bırakıyoruz
Sen kaderini yazarken her adımda
Ben kaldım unutulanlar kervanında
Sen kaderini yazarken her adımda
Ben kaldım unutulanlar kervanında

Denizler gemiler şehirler yanıyor gidiyorsun
Zehirli zakkum gibi içime akıyorsun
Bu meydandan ayrılırken zaman dursun
Adı aşktan ölenler meydanı olsun

Bu meydandan ayrılırken zaman dursun
Adı aşktan ölenler meydanı olsun
Adı aşktan ölenler meydanı olsun
Adı aşktan ölenler meydanı olsun